Ortodoncja to dziedzina medycyny, która z biegiem czasu staje się coraz bardziej popularna. Kto nie chciałby mieć pięknego, białego uśmiechu.
Zajmuje się ona przede wszystkim leczeniem wad zgryzu. Leczenie tego typu można przeprowadzać u pacjentów w każdym wieku. Leczenie dzieci do 12 roku życia jest częściowo refundowane. Lekarzem ortodontą można nazwać osobę, która zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem wszystkich wad zgryzowych i zębowych.
Historia ortodoncji sięga kilkadziesiąt tysięcy lat wstecz. Pierwsze protezy zębowe pochodzą z VIII wieku przed naszą erą. Ich autorem byli Etruskowie, którzy mocowali je na przedniej części zgryzu.
Ogromnym motorem napędowym w dziedzinie ortodoncji było założenie w 1990 roku przez Edwarda H. Angle szkoły dla przyszłych dentystów, w których kształcił ich również z ortodoncji. Zmieniło to świat stomatologiczny na zawsze. Wraz z upływem czasu zaczęto stosować najpierw stal nierdzewną, potem żywice syntetyczne, aż w końcu implanty.
Wadą zgryzu określa się przede wszystkim zaburzenia w budowie zębów, łuków zębowych oraz ich wzajemnej relacji. Niektóre z nich widoczne są na zewnątrz, inne zaburzają różnego rodzaju podstawowe czynności, takie jak jedzenie, mówienie czy oddychanie.
Można rozróżnić między innymi;
- wady wrodzone – ich przyczyną mogą być przede wszystkim uwarunkowania genetyczne albo czynniki zewnętrzne.
- wady nabyte – tego typu wady uwidoczniają się najczęściej w ciągu pierwszych lat dziecka. Często ich przyczyną jest gryzienie ołówka czy obgryzanie paznokci.
Ortodonci wyróżniają kilka rodzajów wad zgryzu;
- wady poziome – można je zauważyć między górnym a dolnym łukiem zębowym. Zalicza się do nich zgryz otwarty oraz zgryz głęboki.
- wady poprzeczne – to wady, które charakteryzują się tym, że zęby zachodzą na siebie, w róznych konfiguracjach. Zalicza się do nich głównie zgryz krzyżowy lub przewieszony.
Jeżeli ortodonta ma do czynienia z kilkoma wadami naraz nazywa się je wadą złożoną.
